ลักษณะของวรรณกรรมไทย
วรรณกรรมไทยปัจจุบันมีลักษณะเด่น 4 ประการ
1.รูปแบบ วรรณกรรมไทยปัจจุบันมีรูปแบบการแต่งที่ขยายตัวมากขึ้น
1.)ร้อยกรอง ปัจจุบันมุ่งเน้นการนำเสนอ ข้อคิดเห็นหรือความคิด มากกว่าเสนอความไพเราะงดงามตามหลักวรรณศิลป์ของร้อยกรองสมัยก่อน จึงมีลักษณะที่สั้น ไม่เคร่งครัดในด้านฉันทลักษณ์และไม่สนใจธรรมเนียมนิยมในการแต่ง นิยมใช้ถ้อยคำง่ายๆ ภาษาพูดที่มีความแจ่มชัด สื่อความคิดที่กร้าวแข็งและรุนแรง เนื้อหาสะท้อนสภาพสังคม
2.)เรื่องสั้น รูปแบบการเขียนบันเทิงคดีแบบใหม่ที่ได้รับความนิยมจากผู้อ่านอย่างกว้างขวางมีลักษณะเป็นร้อยแก้วเรื่องสมมติที่มีขนาดสั้น เหตุการณ์และสถานที่ในเรื่องมีลักษณะสมจริงมากที่สุด ซึ่งแบ่งได้หลายแนว เช่น แนวสัญลักษณ์(Symbolism) แนวธรรมชาตินิยม(Maturalism) แนวอัตถิภาวะนิยม(Existentialism)
3.)นวนิยาย เป็นรูปแบบการเขียนบันเทิงคดีแบบใหม่แต่มีขาดยาวกว่า เพราะผู้แต่งสามารถกำหนดตัวบุคคล เหตุการณ์และสถานที่ในเรื่องโดยไม่จำกัด ซึ่งแนวการเขียนแบ่งเป็นหลายแบบเช่น แนวพาฝัน แนวชีวิตครอบครัว แนวจิตวิทยา แนวลูกทุ่ง แนวราชสำนัก และแนวการเมือง
หากแบ่งตามแนวปรัชญาตะวันตก แนวโรแมนติก(Romanticism) แนวสัจนิยม(Realism) แนวสัจนิยมใหม่(Neo-Realism) แนวธรรมชาตินิยม(Naturalism)
4.)บทละครพูด บทละครที่ได้รับอิทธิพลจากตะวันตกในสมัย ร.5 บทละครสมัยใหม่มีทั้งเป็นบทละครแปล บทละครแปลง และบทละครที่คนไทยคิดแต่งขึ้นมาเอง บทละครปัจจุบันจึงมิได้มุ่งเขียนเพื่อนำไปใช้แสดงจริงๆ หากแต่มุ่งเขียนขึ้นเพื่อให้บทละครเป็นเครื่องมือในการสื่อสารความคิดของผู้แต่งไปยังผู้อ่าน
5.)เป็นการเขียนร้อยแก้วที่มุ่งเน้นข้อเท็จจริงหรือความคิดเห็นเป็นอันดับแรก เน้นความ
เพลิดเพลินเป็นรอง สารคดีแยกประเภทได้หลายแบบ เช่น
-แบ่งตามขนาดของสารคดี ได้แก่ บทความ บทบรรณาธิการ และสารคดีขนาดยาว
-แบ่งตามลักษณะเนื้อหาออกเป็น 2 ประเภท คือสารคดีเชิงวิทยาศาสตร์แขนงต่างๆ เช่น จิตวิทยา วิทยาศาสตร์ และสารคดีประเภทประวัติศาสตร์ กับสารคดีเชิงบันทึกประสบการณ์ เช่นสารคดีท่องเที่ยว สารคดีชีวประวัติ
-แบ่งตามลักษณะการเขียน เช่น บทความ เรียงความ และสารคดีประเภทเรื่องเล่าจากประสบการณ์ |